Ik had me wel ‘s afgevraagd waarom Sinterklaas gedichtjes niet hoefden te rijmen, tenminste niet op de ons bekende wijze. Antwoord heb ik gevonden in een heel geinig rijmpje van Andries Pels (1631-1681):
Men bindt ons échter niet aan zulke naauwe wétten,
Dat juist in `t rijm op élk een’ létter sta te létten;
O neen; wanneer de klank maar ééns is, rijmt het woord;
Zo mag men kindsch mét prins berijmen, noord mét voort,
En kap met krab; als van gelijken kleedden, visschen
Wordt wél, én voegchelijk berijmd mét léden, missen:
Maar bot op zót, én vol op hól rijmt ganschlijk niet;
Hoewél men in den schijn de zélfde létters ziet,
Omdat wy groot verschil van klank in de O bemérken.
Nu twist men, óf men vréde op léden rijmt.
Dat juist in `t rijm op élk een’ létter sta te létten;
O neen; wanneer de klank maar ééns is, rijmt het woord;
Zo mag men kindsch mét prins berijmen, noord mét voort,
En kap met krab; als van gelijken kleedden, visschen
Wordt wél, én voegchelijk berijmd mét léden, missen:
Maar bot op zót, én vol op hól rijmt ganschlijk niet;
Hoewél men in den schijn de zélfde létters ziet,
Omdat wy groot verschil van klank in de O bemérken.
Nu twist men, óf men vréde op léden rijmt.
Similar posts
Back soon
Comments