Arme vrouwen in oude gebouwen in de oude stad hebben allemaal stevige kuiten omdat ze elke dag met de boodschappen naar de bovenste verdieping moeten klimmen. Vreemd genoeg heb ik geen gedicht gevonden dat deze heerlijke eigenschap viert, misschien omdat alle dichters in het lift-rijke Eixample wonen. Wie schrijft er een?
Geen neo-Nazis, helaas, tenzij de twee dronken Italianen (?) die meededen met de Columbus-groet iets te verbergen hadden. Hier lopen de vier deelnemers om het standbeeld heen, gevolgd door minstens vier camera’s, terwijl de stadspolitie een mooie vrouw ernaast in de gaten houdt.
Nonconformistische huisschilders worden hier niet echt gewardeerd, maar af een toe eens waan je je in een ander land. Dit met bloemmotieven beschilderde en met betonnen woonblokken omringde huis in Molins de Rei deed me denken aan een Moravisch stadje waar ik ooit een paar dagen verbleef.
Ik heb dus sinds kort een camera, maar mijn reacties zijn nog traag. Hiernaast is mijn eerste een beetje geslaagde Algerijnse zandloper (Psammodromus algirus), maar de grote ringslang (Natrix natrix) van gisteren was me te snel af en gleed de grote waterbak achter de verlaten boerderij in, achter de kikkers aan.
Flavio Deslandes, dissenyador industrial a la Universitat PUC-Rio: La bicicleta és una de les invencions més brillants del món. És difícil trobar un desavantatge … – a part del material del que es fa. Les bicicletes lleugeres es fan de l’alumini, que és un dels materials més intensius en recursos que existeixen. Les meves bicicletes…