Mijn eerste klant vanochtend was een erg leuke dame van middelbare leeftijd die heeft besloten als chique helderzienster verder te gaan. Er schijnt namelijk onder het oud geld van Sarrià en Sant Gervasi een vrij grote markt te bestaan voor informeel advies op het gebied van liefdesverdriet ed. Ik heb voor haar visitekaartjes ontworpen en hoop dat hieruit duidelijk zal blijken dat haar persoonlijke oplossingen niets te maken hebben met de sfeer die voor sommigen zal worden opgeroepen door deze foto, bij haar in de buurt gekiekt:
Mijn tweede klant wilde een huisstijl voor zijn bedrijfje. Achterin de rookkast zaten twee oude mannen te kaarten terwijl een derde – carrièrejager pur sang – langzaam tikte op een oude PC en om de paar minuten iets onzichtbaars uit de lucht trok of sloeg met zijn rechterhand. Toen de baas eventjes wegging om oude reklame spullen op te halen, vroeg ik wat hij aan het doen was. Cijfers optellen. Vond-ie dat leuk? Zijn hele leven al gedaan, al was deze machine wat minder. En toen begreep ik het. Niet zo lang geleden moet hij met een pre-digitale rekenmachine hebben gewerkt, en nu ging hij alsnog trekken om de machine te resetten, als het ware. Het zal in ieder geval ter voorkoming van RSI-klachten geen kwaad kunnen. (Hier bevindt zich een werkend voorbeeld, brijlant in elkaar geknutseld door Erez Kaplan.)
Similar posts
Back soon
Comments